Al hééééél lang lid

Karin Uijl-Alleijn in het zonnetje gezet

Onlangs is Karin Uijl-Alleijn door haar groep, de Gouden Cirkel (GC) uit Middelburg in het zonnetje gezet omdat ze al hééééél erg lang lid is. Hiervoor kreeg ze het infinityteken , een waarderingsteken. Een badge en bijbehorende draagspeld voor meer dan 50 jaar lidmaatschap.

Karin vertelt:

Dat zet je toch aan ‘t denken. Ben ik echt al zo lang bij de GC betrokken…? Ja dus en de tijd vliegt.

Wat is er allemaal gebeurd in die tijd en wat is er allemaal veranderd?
Ik kwam op achtjarige leeftijd in Middelburg wonen en ging, toen als geïnstalleerd kaboutertje naar de Gouden Cirkelgroep. Een meisjesgroep behorend tot het Nederlands Padvindstersgilde.

Een leuke en uitdagende tijd en ik groeide door naar de padvindsters, sherpa’s en leiding.

De jaren 70 en 80 waren een tijd waar belangrijke veranderingen plaatsvonden. In 1973 was er de fusie. Dat hield in dat de vier verschillenden jongens en meisjes verenigingen in Nederland doorgingen met elkaar als Scouting Nederland. Voor de groep betekende dit dat we afscheid namen van de oude bruine en blauwe uniformen. De nieuwe kleuren waren erg wennen, maar ook weer erg leuk en fris. Ook werd de daskleur gekozen, die we nu nog dragen. Bruin met beige rand , dat kleurde immers bij alle uniformkleuren destijds.

Groei

De groep groeide gestaag. Lokalen werden bijgebouwd of vernieuwd en er werd gestart met een jongens speltak! De keuze viel na overleg met de andere Middelburgse groepen op luchtverkenners.

In korte tijd hadden we naast de luchtverkenners ook een welpenhorde, een nieuw tijdperk in de geschiedenis van de groep

In de jaren 80 werden de eerste bevergroepen opgericht en ook de GC startte een groep! Dat was een mooie uitbreiding en tevens het startsein om gemengd te gaan draaien.

De esta’s ( welpen en kabouters) waren een feit, en na wat jaren volgden de scouts, met nog een kleine aparte luchtverkennersgroep. Explo’s en stam uiteraard idem dito.

Wat niet of nauwelijks veranderde waren de normen en waarden binnen de groep, het sociale karakter en de openheid van de vereniging.

De goede tradities werden meegenomen en er ontstonden nieuwe. De vereniging groeide mee met de tijd en bleef bouwen aan de locaties om aan de behoefte voor meer spelruimte te voldoen. Met alle vrijwilligers onvermoeibaar ieder weekend weer…

Na een definitieve verhuizing in 2005 naar de huidige locatie is daar (vooralsnog ) rust in gekomen.

In 2010 ontstond de laatste speltak, de Ouder(e) Scouts, een plusscout groep die 1 x per maand opkomst houdt. Door mij bedacht en tot nu toe een goed draaiende en leuke club betrokken oudere scouts.

Betrokken

De leiding en het bestuur van de GC toonden zich door alle jaren heen betrokken bij de stad Middelburg, het gewest destijds en nu de regio. Maar ook op landelijk niveau en internationaal.

De Scouting Drumband Middelburg had veel GC leden die trommelden en toeterden in de jaren 70.

In de regio en landelijk namen toen en nu nog leden van de GC deel aan trainingsteams als trainer, en als deelnemer.  Maar ook bij  het organiseren van nationale en internationale activiteiten, bijvoorbeeld bij het landelijk Team Oost West en de organisatie van de Jamboree, de Koempoelan en ZESC ,de Beverdoedag , welpendagen, stammenoorlogen en de pinksterkampen.

Een prachtige meerwaarde voor de groep.

Belangrijke pijlers

Door het allemaal zo in het kort op te schrijven realiseer ik me dat er echt heel veel is veranderd, maar ook weer niet… Het spel is nog altijd het zelfde, hooguit in een nieuw jasje gegoten. We vinden nog steeds kamperen in een tent leuk, een kampvuurtje erbij, spellen doen, leren koken, een speurtocht lopen of een hike met een kompas of nu met je telefoon…

Zorgen voor elkaar, elkaar helpen, maatschappelijke betrokkenheid zijn nog steeds belangrijke pijlers.

Ik ben er trots op nog  steeds onderdeel uit te maken van de Goden Cirkel en van Scouting!